Uit balans
Helaas een veel gehoorde opmerking in mijn praktijk. En zeker in de laatste periode. Er melden zich opvallend veel dertigers in mijn praktijk die het niet meer lukt om werk en privé in balans te houden en zich ‘happy’ te voelen.
Opgebrand
De woorden burn-out, overspannen, vermoeidheid, lusteloos, opgebrand, worden door henzelf genoemd. De een werkt, tijdelijk, helemaal niet meer. De ander is nog een paar uur per dag aan het werk. Een volgende is al weer begonnen na een week of zes rust en is verbaast dat de energie nog niet terug is.
Signalen van het lichaam
Bij de intake hoor ik meer dan eens: “Ja, als ik nu terugkijk dan was ik best vaak moe, sliep ik niet zo goed meer, had ik veel hoofdpijn, was ik soms ineens misselijk.”
Deze signalen zijn dan genegeerd door de persoon in kwestie.
Heel jammer want ons lichaam geeft zo duidelijk aan hoe het met ons is gesteld. Alleen blijkt het verrekte lastig om ernaar te luisteren, de signalen te herkennen en er naar handelen lijkt al helemaal een no-go! Want hé, ik ben toch geen watje!
Energie
Nee, zeker niet. Soms zijn er nu eenmaal situaties in ons leven die maken dat de draaglast, tijdelijk, groter is dat de draagkracht. Als dat kort duurt is je reserve-energie meestal voldoende en herstel je weer zonder al te veel gedoe. Duurt dat te lang dan raak je door je reserves heen en brand je op.
De kunst is dan je energie weer op te bouwen en te kijken wat mag ik anders doen om te voorkomen dat mij dit nog eens overkomt. Een van de dingen is de signalen leren herkennen.
Je lichaam is een fantastisch kompas. Je moet het alleen wel willen lezen en er vervolgens naar handelen.
Ga terug naar het overzicht